ایلنا؛ محسن شریفیان؛ پژوشگر موسیقى جنوب؛ تدوین این پرونده را براى ثبت ملى به عهده داشته است. این پرونده در تاریخ ٩۴/٧/٢٢ در جلسه کمیته ثبت میراث فرهنگى به شماره ٧٨٣ به ثبت رسید.
شریفیان درباره ثبت این پرونده گفت: در جنوب ایران و بویژه بوشهر نقش فرهنگی و روند تاریخی و اجتماعی ساز نی انبان به عنوان یکی از شاخص‌ترین و بحث برانگیز‌ترین سازهای این منطقه اهمیت قابل توجهی دارد. مطالعه این موضوع برای درک ما نسبت به هویت قومی، فرهنگی و موسیقایی جنوب ایران حایز اهمیت است. سازی که به نوعی راوی تاریخ، زبان، لهجه، ادبیات، آیین، مذهب و رسوم است. نی انبان ساز اصلی و شناخته شدهٔ موسیقی محلی بوشهر است. سازی که در استان خوزستان و هرمزگان و کرمان نیز رواج سنتی دارد و آن گونه که لوئی دوبو می‌نویسد، در قرن ۱۹ در سایر نقاط ایران نیز رواج داشته است. علاوه بر این دامنهٔ نواختن این ساز به کشورهای حاشیه خلیج فارس همچون کویت، بحرین، قطر، عمان و بحرین هم می‌رسد. اغلب آیکان‌ها تاریخی ساز نی انبان در حاشیه خلیج فارس مربوط به ایران است. مواردی که در نسخ خطی و نقاشی‌های سفرنامه‌های مستشرقین غربی و همینگونه ادبیات ایران کاملا مشهود است.
