اما روزنامه کیهان و خبرگزاری‌های فارس و تسنیم وابسته به سپاه پاسداران، که از این نامزد معترض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ به عنوان «یکی از سران فتنه» نام می‌برند، بیشتر به بخش‌هایی از نوشته موسوی پرداختند که درباره سرکوب اعتراضات ایران و همچنین سیاست منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران است. کیهان به مدیر مسئولی حسین شریعتمداری، در مطلبی از «مأموریت دیکته‌شده یکی از سران فتنه در حمایت آشکار از اسرائیل و داعش» و همچنین «انزوا، پریشان‌حالی و درماندگی سیاسی» موسوی نوشت. این روزنامه همچنین با ادعای «حمایت و هواداری میرحسین موسوی و تروریست‌ها از یکدیگر» بار دیگر اعتراضات مردمی ایران را «اغتشاشات» و «آشوب» توصیف کرد و اظهارات آخرین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی درباره فرماندهان سپاه پاسداران را «ناجوانمردانه» خواند.
ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور، نیز روز چهارشنبه در جلسه هیئت دولت، بدون نام بردن مستقیم از پیام میرحسین موسوی از عملکرد قاسم سلیمانی و حسین همدانی دفاع کرد و گفت که آنها در کشورهای دیگر «از امنیت و اقتدار کشور نیز دفاع کردند و همه کسانی که دلسوز ایران و اسلام‌اند، قدردان این مجاهدت‌ها هستند.» خبرگزاری فارس نیز این بخش از نوشته موسوی در مورد حسین همدانی را «رکیک‌ترین بخش این» نوشته خوانده است. همچنین خبرگزاری تسنیم، موسوی را «فتنه‌گر ساده‌لوح» و نوشته‌ی اخیر او را «نمایش یک سقوط کامل و بی‌حدومرز» توصیف کرده و از اصلاح‌طلبان به ویژه محمد خاتمی رئیس‌جمهور پیشین خواسته است به این بیانیه واکنش نشان دهند.
علیرضا سلیمی عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی نیز در واکنش به «توهین میرحسین موسوی به مدافعان حرم»، این ادعا را مطرح مرده است که «امثال موسوی برخلاف ادعاهایی که دارند، هیچ تعلق خاطری به ایران ندارند.» سلیمی افزوده است: «آیا این افراد نمی‌دانند که هر کشوری عمق استراتژیک دارد و عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران کجاست؟»
در حالی که جمهوری اسلامی حضور خود در سوریه را تحت عنوان «دفاع از حرم» توجیه می‌کند، موسوی در نوشته اخیر خود تاکید کرد: «دفاع از حرم که به معنای حراست از قلب مؤمن در مقابل کمترین گرایش به ستمگران است، به خون ریختن در سرزمین‌های بیگانه برای تحکیم پایه‌های رژیمی کودک‌کش اطلاق می‌شود.» همچنین مجتبی رضاخواه، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی در توئیتی موسوی را به «لجاجت و بلاهت» متهم کرد و نوشت او در ماه محرم «در جبهه یزید ایستاده است.»
عبدالله گنجی، از روزنامه‌نگاران نزدیک به حکومت نوشت: «مدعای موروثی کردن رهبری از سوی موسوی بدون سند، برهان و حجت، دوقلوی همان اتهام تقلب است این دو یک سرمنشأ دارد.» اما عبدالرضا داوری فعال رسانه‌ای که پیشتر به محمود احمدی‌نژاد نزدیک بود، بر «حقانیت جانشینی آیت‌الله سید مجتبی خامنه‌ای» تاکید کرد.
این نامش خبرنگاری نیست و ….!
در همین حال، آذر منصوری «دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران» در توییتی نوشت: به عنوان خبرنگار زنگ می زنید که؛ «فکر می کنید بیانیه #مهندس_موسوی را خودش نوشته یا دیگران؟!» این نامش خبرنگاری نیست و شما هم خوب می‌دانید که خبرنگار نیستید. مهندس موسوی۱۳ سال پیش در اعتراض به همین رویه ها و نگرانی‌هایی که نسبت به آینده کشور داشت به صحنه آمد.
چرا توضیح نمی‌دهید؟
احمد زیدآبادی نیز در یادداشتی با عنوان «چرا توضیح نمی‌دهید؟» نوشت: مهندس میرحسین موسوی در آخرین مکتوب خود نکاتی را مطرح کرده است که به دلیل به کارگیری برخی الفاظ در آن، امکان طرح و بررسی از طرف کارشناسان سیاسی در فضای رسمی جمهوری اسلامی را ندارد.
در واقع همین الفاظ، بهانه‌ای به دست رسانه‌های جریان تندروتر اصولگرا داده است تا برخی نکته‌های اصلی آقای موسوی را نادیده گرفته و شخص وی را آماج حملات همیشگی خود قرار دهند.
مهندس موسوی به طور مشخص اظهارات سردار همدانی در مورد سازماندهی “اراذل و اوباش” را به منظور سرکوب و مهار اعتراض‌های پس از انتخابات سال ۸۸ مورد اشاره قرار داده است. در واقع این موضوعی نیست که آقای موسوی یا شخص دیگری به سردار همدانی نسبت داده باشد. شخص سردار این مسئله را به طور علنی مطرح کرده و مشخصاً از سازماندهی “اراذل و اوباش” برای مهار اعتراضات به صراحت سخن گفته است. اینک اصولگرایان به جای پرداختن به الفاظ مورد استفادۀ مهندس موسوی که در وقت و جای مناسب خود می‌تواند مورد نقد قرار گیرد، چرا توضیح نمی‌دهند که داستان سازماندهی و به کارگیری اراذل و اوباش علیه اعتراض‌های پس از انتخابات سال ۸۸ دقیقاً چه بوده و طبق چه مجوز و قانونی انجام گرفته است؟
نکتۀ دوم هم بحث جانشینی است که مهندس موسوی در مورد آن هشدار داده است. واقعیت این است که من شخصاً هیچگاه شایعۀ جانشینی موروثی در جمهوری اسلامی را جدی نگرفته‌ام، زیرا نه با تحلیلم از ماهیت نظام سیاسی جور در می‌آید و نه قرائن و شواهد محکمی برای آن پیدا کرده‌ام. با این حال، همانطور که مهندس موسوی هم تأکید کرده است این شایعه سالیان درازی است که در پاره‌ای محافل سیاسی جدی گرفته شده و از آن به عنوان امری حتمی و قطعی یاد می‌شود. حال آیا شایعه‌ای در این سطح از گستردگی، سزاوار پاسخی روشن برای افکار عمومی سرگردان ایران نیست؟
