روزنامه جام جم نوشت: «مدارس ۱۴ استان تعطیل شده‌اند. شاخص آلودگی هوای سقز، سردشت و اهواز به نزدیک ۵۰۰ رسیده است. با این آگاهی که اگر به استانداردهای جهانی پایبند باشیم، مفهوم این شاخص یعنی تخلیه سریع شهرها! ریزگردها حالا تهران را هم به تعطیلی کشانده، مدارس از روز قبل و ادارات هم بنا به اعلام عجیبی در نیم‌روز گذشته تعطیل شده‌اند.
ریزگردها در تهران تنها به چشم نیست و مزه خاک را حالا می‌توانیم زیر زبانمان هم بچشیم؛ یک گام رو به جلوی دیگر از سوی ریزگردها و استیصال در مدیریت این چالش؛ چرا که راهکار برای حل این موضوع همانی است که یک دهه پیش بود؛ تعطیلی مدارس و ادارات! ریزگردها دیگر محدود به استان‌های جنوبی و غربی نیست، همین هجوم گرد و غبار دیروز باعث تعطیلی نزدیک به نیمی از استان‌های ایران شده است. قصه حتی به ایران هم محدود نیست، تصاویر منتشرشده از شهر نجف اشرف هولناک است، آسمان سرخ از خاک؛ آن قدر که چشم، چشم را نمی‌بیند. شهرهای سوریه و دیگر شهرهای عراق هم کم از این وضعیت ندارند. این قصه را می‌توانیم یکی از پیامدهای اجرای طرح گاپ ترکیه بدانیم، احداث صدها سد بر آب‌های بالادست؛ پروژه‌ای که به بحران خشکسالی در سوریه و عراق دامن زده و به بایرشدن میلیون‌ها هکتار از اراضی کشاورزی منتهی شده است اما کم‌اهمیت جلوه‌دادن مدیریت غلط منابع آبی و سیاست‌های آبی در منطقه و نسبت‌دادن مشکلات زیست‌محیطی از جمله پدیده ریزگرد صرفا به تغییرات اقلیمی و پروژه عظیم ترکیه، تقلیل این موضوع است.
حالا با تجربه پشت‌سرگذاشتن بیش از یک دهه با پدیده ریزگردها باید بدانیم علل این پدیده‌ها چندوجهی است و باید پیچیدگی آن را درک کرد؛ چرا که با ساده‌سازی، مشکل حل نخواهد شد. تقلیل این پدیده به تغییرات اقلیمی نتیجه‌اش می‌شود همین وضعیت کنونی؛ چرا که اگر پیش از این دخالت‌های انسانی در طبیعت را کاهش می‌دادیم، نگاهمان به خشکی تالاب‌ها فانتزی و لوکس نبود و البته که دیپلماسی آب را از یک دهه پیش با قدرت پیش می‌بردیم، حالا دچار توالی مکرر ریزگردها در نیمی از ایران نبودیم.
همین چند روز پیش حاکمیت افغانستان اعلام کرده تا وقتی آب نیاز داشته باشد، حق‌آبه هیرمند را نمی‌دهد. نتیجه همین گفته یعنی ادامه آشوب ریزگردها در سیستان و بلوچستان. از سوی دیگر ترکیه اساسا اعتقادی به بالادست و پایین‌دست ندارد و با نگاهی از بالا گفته هیچ پروتکلی در این رابطه امضا نکرده به این معنا که فشارهای قانونی پشت این کشور برای توقف پروژه گاپ وجود ندارد و معنای این قصه یعنی کسادی کشاورزی در بخش قابل توجهی از شمال غرب ایران، یعنی به نفس نفس افتادن دریاچه ارومیه، یعنی ریزگردها این بار با طعم شوری همراه خواهند بود. تعطیلی، چاره ریزگردها نیست، باید با نگاهی به آینده، فکری برای گردوغبارها کرد؛ غبارهایی که حالا به نفس‌هایمان طعم خاک داده است.»
انتهای پیام
