✍رحیم قمیشی
دیروز برای انجام کاری به بنیاد جانبازان مراجعه کرده بودم. راستش اینکه هنوز بعد از ۳۵ سال از خاتمه جنگ برای هزینه‌های درمان و سایر هزینه‌ها باید سربار بنیاد باشم از خودم خجالت می‌کشیدم.
کاش وضع همه جانبازان آن‌قدر خوب بود که نیازی به التماس از بنیاد را نداشتند، به‌خصوص وقتی که سرشان شلوغ است.
– کپی کارت آورده‌ای؟
– نه، از کجا باید بگیرم؟
– اینجا نیست، بروید بیرون دو نبش بالاتر!
– رفتم بسته بود.
– مشکل شماست، فردا بیا با کپی مدارک!
و تحقیر پشت تحقیر.
اما نکته جالبی که دیروز آنجا دیدم مردان جوانی بود که تکلم سخت فارسی‌شان، داد می‌زد ایرانی نیستند. حدس زدم کارگرانی را برای بازسازی یا کاری آورده‌اند، اما چیزی نگذشت که متوجه شدم خیر.
اینها ظاهراً جانبازان جدید هستند!
جانبازان غیر ایرانی که احتمالا از جنگ سوریه به ایران منتقل شده‌اند!
من وقتی می‌شنوم در غرب جانبازان ایرانی و یا عراقی، صرفا به‌خاطر مجروح جنگی بودن علاوه بر اینکه مورد احترام هستند از حمایت‌های قانونی و تسهیلات اجتماعی متعددی برخوردارند، لذت می‌برم.
اینجا دیگر انسانیت مطرح است و اینکه همه انسان‌ها باید مجروحین و آسیب‌دیدگان چه از جنگ و چه حوادث را مورد حمایت قرار دهند، و البته که ایران هم وظیفه دارد مجروحین افغان یا پاکستانی یا هر کجای دیگر را که به خدمت می‌گیرد، تا لحظه آخر پشتیبانی نماید. اما آیا ما توان به دوش کشیدن خدمات جنگ هشت ساله را داشته‌ایم که فایل را باز کرده و روزانه به آن می‌افزاییم؟
آیا حضرت بشار اسد که به ایران آمده بود صورتحسابی جلویش گذاشتیم تا بداند چقدر هزینه بابت استحکام قدرت او و طرفداران اندکش را پرداخته‌ایم؟
آیا از او خواستیم در مصاحبه مطبوعاتی کوتاهی بیانیه‌ای را قرائت کند؛
“ما از دولت و مردم ایران به‌خاطر تمام حمایت‌های مادی و معنوی شان از حاکمیت‌مان بسیار سپاسگزاریم، و به مردم و دولت ایران متعهد می‌شویم تمام هزینه‌های انجام شده در سوریه را، تا دلار آخر، بزودی پرداخت نماییم”
آیا مذاکرات منافعی هم برای مردم ایران داشته؟
آیا گشایشی ایجاد شده؟
آیا هزینه‌های درمان برادران مظلوم افغان و پاکستان، خدمات متنوعی که باید به آنها ارائه دهیم، اینها را هم در لیست هزینه‌ها گنجانده‌ایم؟
و اصلا آیا حساب و کتابی هم هست؟
چه خوب بود رئیس بنیاد صادقانه و شفاف برای همه مردم توضیح می‌داد. جانبازهای جوان غیر ایرانی کیستند؟
چقدر هستند؟ چه خدماتی می‌گیرند.
آیا اشتباه دیده‌ایم؟
رئیس جمهور ماحصل مذاکره‌اش را با مقامات سوری به مردم گزارش می‌داد.
مقامات به مردم می‌گفتند کی قرار است جنگ سوریه، جنگ یمن، جنگ لبنان به سرانجام برسد.
و اصلا، آیا پایانی هم برای این جنگ‌ها متصور شده‌اند؟!
دیروز برای انجام کاری به بنیاد جانبازان مراجعه کرده بودم. راستش اینکه هنوز بعد از ۳۵ سال از خاتمه جنگ برای هزینه‌های درمان و سایر هزینه‌ها باید سربار بنیاد باشم از خودم خجالت می‌کشیدم.
کاش وضع همه جانبازان آن‌قدر خوب بود که نیازی به التماس از بنیاد را نداشتند، به‌خصوص وقتی که سرشان شلوغ است.
– کپی کارت آورده‌ای؟
– نه، از کجا باید بگیرم؟
– اینجا نیست، بروید بیرون دو نبش بالاتر!
– رفتم بسته بود.
– مشکل شماست، فردا بیا با کپی مدارک!
و تحقیر پشت تحقیر.
اما نکته جالبی که دیروز آنجا دیدم مردان جوانی بود که تکلم سخت فارسی‌شان، داد می‌زد ایرانی نیستند. حدس زدم کارگرانی را برای بازسازی یا کاری آورده‌اند، اما چیزی نگذشت که متوجه شدم خیر.
اینها ظاهراً جانبازان جدید هستند!
جانبازان غیر ایرانی که احتمالا از جنگ سوریه به ایران منتقل شده‌اند!
من وقتی می‌شنوم در غرب جانبازان ایرانی و یا عراقی، صرفا به‌خاطر مجروح جنگی بودن علاوه بر اینکه مورد احترام هستند از حمایت‌های قانونی و تسهیلات اجتماعی متعددی برخوردارند، لذت می‌برم.
اینجا دیگر انسانیت مطرح است و اینکه همه انسان‌ها باید مجروحین و آسیب‌دیدگان چه از جنگ و چه حوادث را مورد حمایت قرار دهند، و البته که ایران هم وظیفه دارد مجروحین افغان یا پاکستانی یا هر کجای دیگر را که به خدمت می‌گیرد، تا لحظه آخر پشتیبانی نماید. اما آیا ما توان به دوش کشیدن خدمات جنگ هشت ساله را داشته‌ایم که فایل را باز کرده و روزانه به آن می‌افزاییم؟
آیا حضرت بشار اسد که به ایران آمده بود صورتحسابی جلویش گذاشتیم تا بداند چقدر هزینه بابت استحکام قدرت او و طرفداران اندکش را پرداخته‌ایم؟
آیا از او خواستیم در مصاحبه مطبوعاتی کوتاهی بیانیه‌ای را قرائت کند؛
“ما از دولت و مردم ایران به‌خاطر تمام حمایت‌های مادی و معنوی شان از حاکمیت‌مان بسیار سپاسگزاریم، و به مردم و دولت ایران متعهد می‌شویم تمام هزینه‌های انجام شده در سوریه را، تا دلار آخر، بزودی پرداخت نماییم”
آیا مذاکرات منافعی هم برای مردم ایران داشته؟
آیا گشایشی ایجاد شده؟
آیا هزینه‌های درمان برادران مظلوم افغان و پاکستان، خدمات متنوعی که باید به آنها ارائه دهیم، اینها را هم در لیست هزینه‌ها گنجانده‌ایم؟
و اصلا آیا حساب و کتابی هم هست؟
چه خوب بود رئیس بنیاد صادقانه و شفاف برای همه مردم توضیح می‌داد. جانبازهای جوان غیر ایرانی کیستند؟
چقدر هستند؟ چه خدماتی می‌گیرند.
آیا اشتباه دیده‌ایم؟
رئیس جمهور ماحصل مذاکره‌اش را با مقامات سوری به مردم گزارش می‌داد.
مقامات به مردم می‌گفتند کی قرار است جنگ سوریه، جنگ یمن، جنگ لبنان به سرانجام برسد.
و اصلا، آیا پایانی هم برای این جنگ‌ها متصور شده‌اند؟!
