با این حال بسیاری از این یافتهها در مناطقی که برای مایع ماندن آب بسیار سرد است، کشف شده است. “جفری پلات”(Jeffrey Plaut)، یکی از نویسندگان این تحقیق و محقق آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا در بیانیه ای گفت: ما مطمئن نیستیم که این سیگنالها آب مایع هستند یا نه، اما به نظر میرسد که آنها بسیار گستردهتر از آنچه در مقاله اصلی گفته شده، هستند. یا آب مایع در زیر قطب جنوب مریخ مشترک است یا این سیگنالها نشان دهنده چیز دیگری است.
پس از بررسی بسیار مشخص شد که برخی از دریاچهها در فاصله کمتر از یک مایلی زیر سطح سیاره هستند. دمای سطح مریخ تقریباً منفی ۸۱ درجه فارنهایت(منفی ۶۳ درجه سانتیگراد) تخمین زده شده است که این دما برای مایع ماندن آب خیلی سرد خواهد بود.
“آدیتیا خولر” یکی از محققان این مطالعه گفت: مساحت منطقهای که میتواند حاوی دریاچههای آب مایع باشد، اندک است و فقط شش تا ۱۲ مایل از قطب جنوب است. اگر آب واقعاً مایع باشد، این احتمال وجود دارد که ناشی از فعالیت آتشفشانی یا چیز دیگری باشد.
در این مطالعه محققان با مطالعه رسوبات لایهای قطب جنوب سیاره سرخ، دهها دریاچه زیرسطحی را کشف کردند. محققان حجم این رسوبات مریخ را اندازهگیری کردند و دریافتند که آنها حاوی لایههایی هستند که از یخآب به گرد و غبار و به کربن دی اکسید منجمد تبدیل میشوند که به آن یخ خشک نیز میگویند.
قابل ذکر است که این لایههای رسوبی سوابق فیزیکی از تاریخ اقلیم شناسی سیاره سرخ هستند. به عنوان مثال، هنگامی که این سیاره شیب مداری متفاوتی نسبت به اکنون داشته است، محیطهای سردتر لایههای یخ زدهای را ایجاد میکردند که دانشمندان اکنون از طریق رادار نفوذپذیر سطحی آنها را بررسی میکنند.
ناسا میگوید، دریاچههای زیرسطحی قطبی مریخ گسترده هستند و دهها دریاچه در این نقاط وجود دارد و مریخ ممکن است از آنچه تاکنون فکر میکردیم، مرطوبتر باشد. البته این بدان معنا نیست که انسانها میتوانند در مریخ به راحتی زنده بمانند. مهمترین دلیل آن این است که بسیاری از دریاچههای زیر سطحی مریخ احتمالاً منجمد هستند. اما کشف این موضوع دریچهای برای مأموریتهای علمی آینده به سیاره سرخ باز میکند.