علی سبزمیدانی
امروزه کمتر کسی را میبینید که از ولنتاین و روز آن اطلاعی ولو اندک نداشته باشد . خصوصا در بین جوانان که معمولا در برگزاری چنین جشنهایی با شور و انگیزه پیش قدم می شوند . مراسم ولنتاین یک جشن رسمی جهانی است و در اغلب کشورهای جهان یکی روز رسمی است.
در کشور ما حدود یک دهه است که مراسم ولتاین به طور غیر رسمی بین جوانان برگزار شده و به نوعی پاس داشته می شود . پیامهای تبریک آن بین مردم رد و بدل می شود و با نزدیک شدن روز ولنتاین از دو سه هفته قبل , مغازه ها رنگ و بوی ولنتاینی به خود میگیرند , عروسک ها و شکلاتهای رنگارنگش در طرح ها و اندازه های مختلف مشتری فراوانی دارد و هر سال نیز مدلهای جدید آن به بازار می آیند. خلاصه همه چیز از روز بزرگداشت عشق و عاطفه خبر می دهد . روزی که برخی آن را وابسته به غربی ها می دانند , البته این اتفاق بدی نیست که برای عشق پاسداری کنیم و آن را بزرگ بداریم اما موضوع جایی تا حدودی نگران کننده و البته تاسف بار می شود که بدانیم خودمان و فرهنگمان در زنده نگه داشتن و پاسداشت مقام عشق و محبت بسیار کهن تر و قدیمی تر هستیم اما در بزرگداشت آن از فرهنگ دیگران تقلید می کنیم!
“ماجرای ولنتاین”
روز ولنتاین-در صده سوم میلادی که مطابق میشود با اوایل شاهنشاهی ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده‌است بنام کلودیوس دوم. کلودیوس عقاید عجیبی داشته‌است از جمله اینکه مردان مجرد نسبت به آنانی که همسر و فرزند دارند سربازان جنگجوتر و بهتری هستند. از این رو ازدواج را برای سربازان امپراتوری روم قدغن می‌کند. کلودیوس به قدری بی‌رحم وفرمانش به اندازه‌ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت. اما کشیشی به نام والنتاین (والنتیوس)، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می‌کرد.
کلودیوس دوم از این جریان خبردار میشود و دستور می‌دهد که والنتاین را به زندان بیندازند. والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان میشود. با توجه به آنچه که در افسانه آمده کشیش ولنتاین برای او نامه‍ایی نوشته و آنها را با نوشتن «از طرف ولنتاین تو» (From Your Valentine) امضاء کرده است، اصطلاحی که تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته و به وفور بر روی کارتهای ولنتاین مشاهده میشود. سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق بر خلاف قانون کلودیوس دوم اعدام میشود. بنابراین او را به عنوان فدایی و شهید راه عشق می‌دانند و از آن زمان ولنتاین تبدیل به نمادی برای عشق شده است.
اما دردناک است که ندانیم و یا نخواهیم بدانیم که قرنها قبل از ماجرای ولنتاین این ایرانیان بوده اند که روزی را برای بزرگداشت عشق و دوست داشتن و قدردانی از مقام بانوان در نظر گرفته بوده اند و آن را سپندارمذگان می گفته اند . بر اساس نگارش ها و اسناد موجود نامهای دیگر این جشن سپنتا و یا اسفندگان بوده است
این روز در تقویم زرتشتی برابر است با پنجم اسفند ماه و در تقویم جدید ایرانی که شش ماه اول سال سی و یک روز حساب می شود شش روز به جلو آمده و با ۲۹ بهمن ماه برابر می شود
این رسم مثل بسیاری از رسم و رسوم کهن ایرانی سالهاست به فراموشی سپرده شده است اما چند سالیست که دوباره جان گرفته , اما ظاهرا هنوز نتوانسته جای ولنتاین غربی را بگیرد . اما احتمالا با اطلاع رسانی هایی که از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعی خصوصا امسال صورت گرفته , در سالهای آینده باید منتظر باشیم تا این جشن نیز با مراسمی در خور بین مردم پاسداشت و بیشتر گرامی داشته شود. اما بعید به نظر می رسد در تقویم رسمی کشور درج شود اما همینکه جوانان ایرانی بدانند که سپندارمذگانی کهن تر از ولنتاین وجود دارد و ساعت عشق خود را با آن تنظیم کنند خود جای شکر دارد ..
