گروه سیاسی: داریوش قنبری استاد دانشگاه و نماینده پیشین مجلس طی یادداشتی با عنوان غیب‌گویی و جن‌گیری در قرن بیست‌ویکم! در روزنامه آرمان ملی نوشت: به گفته احمد توکلی «در سال‌های اخیر مدعیان غیب‌گویی و جن‌گیری در تصمیمات مرموزانه و ناکارآمدساز بعضی مسئولان دست داشته‌اند… شبکه بزرگ و تودرتویی که در لباس تاجران نیکوکار و متدین بر علما و مسئولان ایران اعمال نفوذ می‌کنند». اینکه اینگونه تصمیمات در اداره کشور دخیل بوده از زبان فردی که سیاستمدار کارکشته و مطلع است، جای تامل و تاسف از این لحاظ دارد که در قرن بیست‌ویکم هنوز چنین ایده‌ها و اندیشه‌هایی در جامعه ما وجود دارد و آن هم در سطوح تصمیم‌گیری که نهایتا تاوان تصمیمات مبتنی بر اینگونه رویه‌های غیرعلمی را عامه مردم باید پرداخت کنند.
امری که نشان می‌دهد افراد عالم تحصیلکرده در تصمیم‌گیری‌ها دخالت چندانی ندارند و با وجود اینکه طی سالیان اخیر، آموزش عالی توسعه خیلی خوبی پیدا کرده و با خیل عظیم فارغ‌التحصیلان مواجه هستیم، جای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در تصمیم‌گیری‌ها و اداره امور خالی است و شاهدیم افرادی با تفکرات جادویی هنوز دارند تصمیم‌گیری می‌کنند و از آن مهم‌تر اینکه اداره کشور هم براساس بعضی تفکراتی که ماهیت جادویی داشته، بوده است! از این‌رو خوب است اطلاع‌رسانی دقیق‌تری از جا‌هایی که این تصمیم‌گیری‌ها صورت گرفته و همچنین افراد تصمیم‌گیر، صورت بگیرد تا ببینیم آسیب این تفکر به چه حوزه‌هایی بیشتر رسیده و جا دارد در جهت بازسازی تصمیماتی که ناشی از این تفکرات بوده، اقدامات مفید و موثری صورت بگیرد. البته این نکته را از نظر دور نداریم که متاسفانه تفکرات خرافی و جادویی در جامعه ما، از گذشته همچنان جایگاه داشته و به لحاظ تاریخی هم از این دست تفکرات در جامعه ما وجود داشته و متاسفانه هنوز هم در بین برخی تحصیلکردگان وجود دارد.
گویی آموزش عالی و سیستم دانشگاهی آنطور که باید نتوانسته برخی از این تفکرات و اندیشه‌ها را تغییر دهد. شاید به خاطر غلبه فرهنگ عمومی بر تفکرات علمی و دانشگاهی، عملا دانشگاه‌ها هم خیلی نتوانسته‌اند در زمینه تغییر و تحولات و اندیشه‌های اینچنینی اقدامات مناسبی انجام دهند که نوعی ضعف کارکرد نهاد آموزشی هم در جامعه ما محسوب می‌شود که هنوز چنین تفکراتی وجود دارد و بعضا در مواردی این تفکرات بر تفکرات علمی هم غلبه پیدا می‌کند. درحقیقت می‌توان عوامل متعددی را در این زمینه مقصر دانست؛ از ضعف آموزش‌های دانشگاهی گرفته تا مسائل مربوط به فرهنگ عمومی که باید مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. به هر حال در فرصت یک یادداشت کوتاه نه آنقدر می‌توان به این مسائل پرداخت و نه در مورد همه عوامل تحقیق کرد و نه از دلایل متعددی که برای این موضوع وجود دارد، نام برد.
در عین حال ضعف سیستم گزینش نخبگان هم از آن جهت که مطالب علمی و دانش افرادی که در موقعیت‌های خاصی حاکم هستند، لحاظ نمی‌شود، بی‌ارتباط به آنچه مطرح شده، نیست و کار به جایی رسیده که در سطوح عالی تصمیم‌گیری هم از این دست تفکرات وجود داشته و باعث خسران و زیان برای کل کشور شده. قطعا و یقینا فال‌بینی و جن‌گیری و تفکرات جادویی در جامعه قرن بیست‌ویکم دیگر جایگاهی ندارند. وجود چنین تفکراتی حتی در میان عامه مردم هم مقوله‌ای زشت و ناپسند است چه رسد به اینکه در سطح عالی و نخبگان تصمیم‌گیر وجود داشته باشد. هرچند بعضا برخی افراد با تحصیلات بالای دانشگاهی هم به نوعی درگیر چنین بحث‌های خرافی و مسائل مربوط به جن‌گیری و فال‌گیری و از این دست تفکرات هستند که جای تاسف دارد. باید موضوعی که آقای توکلی بدان پرداخته را جدی گرفت و حداقل در سطوح تصمیم‌گیری به افراد ناآگاهی که به این بیراهه رفته‌اند اجازه نداد که دخیل باشند، چون ورود این تفکر به حوزه تصمیم‌گیری به نابودی یک جامعه می‌انجامد. در شرایطی که تفکر علمی باید حاکم بر تصمیمات باشد، برگشت به تفکرات خرافی مبتنی بر جن‌گیری و فال‌گیری، برای یک جامعه فاجعه‌آمیز است.
امری که نشان می‌دهد افراد عالم تحصیلکرده در تصمیم‌گیری‌ها دخالت چندانی ندارند و با وجود اینکه طی سالیان اخیر، آموزش عالی توسعه خیلی خوبی پیدا کرده و با خیل عظیم فارغ‌التحصیلان مواجه هستیم، جای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در تصمیم‌گیری‌ها و اداره امور خالی است و شاهدیم افرادی با تفکرات جادویی هنوز دارند تصمیم‌گیری می‌کنند و از آن مهم‌تر اینکه اداره کشور هم براساس بعضی تفکراتی که ماهیت جادویی داشته، بوده است! از این‌رو خوب است اطلاع‌رسانی دقیق‌تری از جا‌هایی که این تصمیم‌گیری‌ها صورت گرفته و همچنین افراد تصمیم‌گیر، صورت بگیرد تا ببینیم آسیب این تفکر به چه حوزه‌هایی بیشتر رسیده و جا دارد در جهت بازسازی تصمیماتی که ناشی از این تفکرات بوده، اقدامات مفید و موثری صورت بگیرد. البته این نکته را از نظر دور نداریم که متاسفانه تفکرات خرافی و جادویی در جامعه ما، از گذشته همچنان جایگاه داشته و به لحاظ تاریخی هم از این دست تفکرات در جامعه ما وجود داشته و متاسفانه هنوز هم در بین برخی تحصیلکردگان وجود دارد.
گویی آموزش عالی و سیستم دانشگاهی آنطور که باید نتوانسته برخی از این تفکرات و اندیشه‌ها را تغییر دهد. شاید به خاطر غلبه فرهنگ عمومی بر تفکرات علمی و دانشگاهی، عملا دانشگاه‌ها هم خیلی نتوانسته‌اند در زمینه تغییر و تحولات و اندیشه‌های اینچنینی اقدامات مناسبی انجام دهند که نوعی ضعف کارکرد نهاد آموزشی هم در جامعه ما محسوب می‌شود که هنوز چنین تفکراتی وجود دارد و بعضا در مواردی این تفکرات بر تفکرات علمی هم غلبه پیدا می‌کند. درحقیقت می‌توان عوامل متعددی را در این زمینه مقصر دانست؛ از ضعف آموزش‌های دانشگاهی گرفته تا مسائل مربوط به فرهنگ عمومی که باید مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. به هر حال در فرصت یک یادداشت کوتاه نه آنقدر می‌توان به این مسائل پرداخت و نه در مورد همه عوامل تحقیق کرد و نه از دلایل متعددی که برای این موضوع وجود دارد، نام برد.
در عین حال ضعف سیستم گزینش نخبگان هم از آن جهت که مطالب علمی و دانش افرادی که در موقعیت‌های خاصی حاکم هستند، لحاظ نمی‌شود، بی‌ارتباط به آنچه مطرح شده، نیست و کار به جایی رسیده که در سطوح عالی تصمیم‌گیری هم از این دست تفکرات وجود داشته و باعث خسران و زیان برای کل کشور شده. قطعا و یقینا فال‌بینی و جن‌گیری و تفکرات جادویی در جامعه قرن بیست‌ویکم دیگر جایگاهی ندارند. وجود چنین تفکراتی حتی در میان عامه مردم هم مقوله‌ای زشت و ناپسند است چه رسد به اینکه در سطح عالی و نخبگان تصمیم‌گیر وجود داشته باشد. هرچند بعضا برخی افراد با تحصیلات بالای دانشگاهی هم به نوعی درگیر چنین بحث‌های خرافی و مسائل مربوط به جن‌گیری و فال‌گیری و از این دست تفکرات هستند که جای تاسف دارد. باید موضوعی که آقای توکلی بدان پرداخته را جدی گرفت و حداقل در سطوح تصمیم‌گیری به افراد ناآگاهی که به این بیراهه رفته‌اند اجازه نداد که دخیل باشند، چون ورود این تفکر به حوزه تصمیم‌گیری به نابودی یک جامعه می‌انجامد. در شرایطی که تفکر علمی باید حاکم بر تصمیمات باشد، برگشت به تفکرات خرافی مبتنی بر جن‌گیری و فال‌گیری، برای یک جامعه فاجعه‌آمیز است.
