علی مطهری در یادداشتی با عنوان «تحریم مبارک» در سایت خود آورده است که تحریم نمایشگاه مطبوعات توسط برخی نشریات و خبرگزاری‌ها و کسانی که همواره دم از حفظ نظام می‌زنند و هرگونه اعتراضی را نوعی مخالفت با اصل نظام و حتی براندازی تلقی می‌کنند، گرچه غیرمنتظره و غیر ضروری بود و اعتراضات آنها در حد تحریم نبود، اما از یک نظر پدیده مبارکی بود و آن این‌که بالاخره این‌ها پذیرفتند که در جمهوری اسلامی حق اعتراض به رسمیت شناخته شده است و هرگونه اعتراضی را نمی‌توان و نباید مبارزه با نظام و براندازی نامید. قطعاً این افراد و گروه‌ها که در چهره معترض ظاهر شده‌اند اکنون بهتر درک می‌کنند که آنهایی که در سال ۸۸ به روند انتخابات اعتراض داشتند برانداز نبودند و تهمت‌هایی که در این چند سال به آنها زده‌اند پایه و اساسی ندارد و صرفا ریشه در این تفکر ناصواب داشته است که اساسا در جمهوری اسلامی مقوله‌ای به نام «اعتراض» معنی ندارد و هرگونه اعتراضی مساوی است با ضدیت با نظام و اصل ولایت‌فقیه.
وی در ادامه این یادداشت نوشته است که اکنون که خود این‌ها سردمدار اعتراض به گوشه‌ای از کار نظام شده‌اند باید میدان وسیعتری برای منتقدان و مخالفان در خصوص اعتراض و اظهارنظر قائل باشند. اگر این عمل تحریم را رقبای اصلاح‌طلب این نشریات و خبرگزاری‌ها مرتکب شده بودند معلوم نیست چه برچسب‌هایی می‌خوردند از قبیل ضدیت با نظام و شاد کردن دشمن و اجرای دستور خارجی‌ها، و ای بسا برخی از آنها اکنون در بازداشت به سر می‌بردند.
مطهری در پایان نوشته است: به هرحال این تحریم را باید تحریم مبارک نامید، تحریمی که شاید نقطه عطفی برای تغییر نگاه برخی اصول‌گرایان به مقوله انتقاد و اعتراض باشد و به دنبال آن برخی سخت‌گیری‌ها با منتقدان و معترضان کاهش یابد و از جمله به سخت‌گیری‌های خود درباره بازداشت‌شدگان مرتبط با حوادث سال ۸۸ پایان دهند.
