خشونت مردسالاری که هر دفعه با یک قتل جدید، موجب تشویش جامعه می شود، امروز در خیابان های مادرید با شعارهای اصلی «حتی یک زن نباید کشته شود» ، «ما می خواهیم زنده باشیم» و «این خشم و غضب نیست بلکه یک قتل است»، پاسخ خود را گرفت .
تظاهرکنندگان که اکثر آنها را زنان تشکیل می دادند، با مشت های گره کرده و با در دست داشتن پلاکاردهای مختلف در دفاع از زنان شعارهای «زدن و قتل از کلمه تحمیل می آید» ، «تحمل بدرفتاری نه اخلاقی است نه عشق» ، «مردسالاری یک جرم علیه همه است» ، «خشونت، جنسیت نمی شناسد» ، «آموزش مردسالاری نه به پسران و نه به دختران» را سر دادند.
آنها همچنین شعارهای «اگر یکی را بزنند، همه را زده ا ند» ، «غرض از مزاحمت، دارند ما را به قتل می رسانند» و«همه در اینجا نیستیم، کشته شدگان غایب هستند» را فریاد زدند.
در این تظاهرات، ۳۸۰ سازمان مدافع زنان ، ۷۰ سازمان دولتی، رهبران احزاب سیاسی، تشکل های کارگری و سازمان های غیردولتی کشور حضور داشتند.
شرکت کنندگان خواستار نبرد علیه خشونت برضد زنان به یک امر دولتی شدند و قبل از حرکت این تظاهرات از جلوی وزارت بهداشت ، خدمات اجتماعی و برابری، نمایشی به نام «زنان سیاه پوش» به اجرا درآمد که اثرات مخرب خشونت جنسیتی علیه زنان و نامرئی بودن قربانیان آن را تقبیح کرد .
در حالی که «پدرو سانچز» ، «آلبرتو گارسون» و «پابلو ایگلسیاس» رهبران احزاب سوسیالیست، چپ متحد و پودموس با پلاکاردهایی در دفاع از زنان در جلوی صف تظاهرات حضور داشتند ، دولت حزب حاکم مردمی ، رهبران خود را به این تظاهرات اعزام نکرد و فقط «آندره آ لوی» معاون دبیرکل مطالعات و برنامه حزب دولت دراین تظاهرات حضور داشت.
در این رابطه ، دولت اسپانیا معتقد است که حضورش در تظاهرات می توانست پیام آن را تحریف کند.
«پدرو سانچز» در این راستا در مورد این تظاهرات گفت: لازم است که یک پیمان ملی علیه خشونت جنسیتی که یک امر دولتی است، امضا شود و هر روز، روز نبرد است اما امروز بیش از روزهای دیگر باید به نبرد پرداخت .
«پابلو ایگلسیاس» که پلاکاردی را که بر روی آن نوشته شده بود ‘یک کشور علیه خشونت جنسیتی ‘، در دست خود داشت ، با انتقاد از دولت اسپانیا تصریح کرد :جامعه در خشونت جنسیتی نیز در جلوی دولت قرار دارد .
دیگر چهره هایی که در این تظاهرات شرکت داشتند ، «مانوئلا کارمنا» و «آدا کلائو» شهرداران مادرید و بارسلونا بودند که حمایت خود از این ابتکار را ابراز نمودند .کلائو در این رابطه گفت: اگر این خشونت ها علیه مردان انجام می گرفت ، اسپانیا پر از نیروهای نظامی می شد .
جنبش های مدافع زنان نیز اعلام نمودند که برای نخستین بار در اسپانیا ، بحث های داخلی ذاتی خود را کنار گذاشته ا ند تا علیه خشونت های جنسیتی که باعث یک هزار و ۳۷۸ قتل زنان از سال ۱۹۹۵ میلادی و بیش از یک میلیون شکایت در یک دهه اخیر شده، اعتراض کنند .
در حالی که این جنبش ها از ۸۳ زن به قتل رسیده در سال جاری صحبت می کنند ، دولت ادعا دارد که تعداد این زنان ۴۰ نفر بودند زیرا فقط آن دسته از زنان را حساب می کند که به دست همسران فعلی یا قبلی به قتل رسیدند و قتل دختران ، اقوام و قتل زنانی که خشونت جنسیتی به شمار نمی آیند را در نظر ندارد.
و به نقل از روزنامه ال موندو، در پایان این تظاهرات ، جنبش های مدافع از زنان ، در بیانیه ای تقاضا نمودند که مبارزه با خشونت علیه زنان به یک موضوع دولتی تبدیل گردد و برخی از قوانین کنونی زنان اصلاح شود.
برگزارکنندگان تظاهرات انتظار داشتند که ۲۰۰ اتوبوس از مناطق مختلف کشور افزون بر چند اتوبوس از شهرهای استان مادرید به پایتخت بیایند اما تظاهرکنندگان بیشتر از این تعداد بودند.
فراخوانی این تظاهرات آنقدر گسترده بود که ۳۰ شهر خارجی به خصوص در اروپا، آمریکای لاتین و کاراییب برای امروز شنبه، تجمع هایی را در مقابل کنسولگری های اسپانیا یا ساختمان های مهم شهرها برنامه ریزی کردند .
